تکامل ظروف نیتروژن مایع

مخازن نیتروژن مایع، به عنوان ظروف ذخیره بیولوژیکی عمیق برودتی، به طور گسترده در موسسات پزشکی و محیط های آزمایشی استفاده می شود.توسعه ظروف نیتروژن مایع فرآیندی تدریجی بوده است که با مشارکت متخصصان و محققان در طول نزدیک به یک قرن شکل گرفته است و از نمونه‌های اولیه به فناوری‌های هوشمندی که امروزه با آن آشنا هستیم، تکامل یافته است.

در سال 1898، دانشمند بریتانیایی دووال، اصل آدیاباتیک ژاکت خلاء را کشف کرد، که پشتیبانی نظری را برای ساخت ظروف نیتروژن مایع فراهم می کرد.

در سال 1963، دکتر کوپر جراح مغز و اعصاب آمریکایی برای اولین بار یک دستگاه انجماد با استفاده از نیتروژن مایع به عنوان منبع تبرید ساخت.نیتروژن مایع از طریق یک مدار مهر و موم شده با خلاء به نوک یک چاقوی سرد هدایت شد و دمای 196- درجه سانتیگراد را حفظ کرد و درمان موفقیت آمیزی را برای شرایطی مانند بیماری پارکینسون و تومورها از طریق انجماد تالاموس ممکن کرد.

در سال 1967، جهان شاهد اولین مورد استفاده از ظروف نیتروژن مایع -196 درجه سانتیگراد برای حفظ برودتی عمیق یک انسان - جیمز بدفورد بود.این نه تنها نمادی از پیشرفت چشمگیر بشر در علوم زیستی بود، بلکه منادی کاربرد رسمی ذخیره سازی عمیق برودتی با استفاده از ظروف نیتروژن مایع بود و اهمیت و ارزش کاربرد روزافزون آن را برجسته کرد.

ظرف نیم قرن گذشته، ظرف نیتروژن مایع در بخش علوم زیستی سر و صدا ایجاد کرده است.امروزه از فناوری انجماد برای حفظ سلول ها در نیتروژن مایع در دمای 196- درجه سانتیگراد استفاده می کند و در عین حال خصوصیات اساسی آنها را حفظ می کند.در مراقبت های بهداشتی، ظرف نیتروژن مایع برای انجماد اندام ها، پوست، خون، سلول ها، مغز استخوان و سایر نمونه های بیولوژیکی استفاده می شود که به توسعه پزشکی برودتی بالینی کمک می کند.علاوه بر این، امکان فعالیت گسترده بیوداروها مانند واکسن ها و باکتریوفاژها را فراهم می کند و ترجمه نتایج تحقیقات علمی را تسهیل می کند.